چون می گذرد غمی نیست...
به امید یک هوای تازه ترچون می گذرد غمی نیست...
به امید یک هوای تازه تردرباره من
من دوست ندارم که تو را دوست ندارم
تو شرم نداری که ز من شرم نداری
ادامه...
پیوندها
- بد بوی
- جان جواد(دیوانه)
- سلطان(حامد)
- خوش گذشت(عاطفه)
- یکی که اول اسمش صادقه
- رئیس آینده دانشکده(پیشوا)
- وزغ فیلم ساز(مازیار)
- دل درد (لی لی)
- شاعر مسلک
- دلفین نگار
- هوالمعشوق
- مسافر نازنین
- افسانه/تاریک روشن
- جنگل واژگون(نرگس)
- مسلم حق مسلم ماست
- شاسکولوس(شهمیرا)
- پر پر پریسا
- دختر لر
- خانومی
- دانشکده خبر
- محمد رضا/رز زرد
- گوینده خبر(اقبالی)
- دنیای کوچولو
- دنیای نفیسسس
- علی حیدر قنبر علی
- بچه بابلی ها
- دست ابر سپیده
- دل شکسته
- ساروی کیجا
- انواع عکس های منتخب
- ساده دل سابق
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1391 1
- مهر 1388 1
- فروردین 1388 1
- آذر 1387 1
- مهر 1387 1
- خرداد 1387 1
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 1
- دی 1386 1
- آذر 1386 1
- آبان 1386 3
- مهر 1386 5
- شهریور 1386 2
- تیر 1386 1
آمار : 33738 بازدید
Powered by Blogsky
وبلاگت بسیارجالب ومفید بود شما هم به ما سربزنید اگر برایتان ممکن میباشد وبلاگهای من را در لینکستان خود قرار دهید تا زیر سایه شما نسیمی به ما بوزد و بازدیدکنندگان شما گوشه چشمی به وبلاگ ما داشته باشند پیروز باشید به امید روزی که وبلاگهای من باعث شادی و امید شما دوست عزیز شود=>
http://www.iranmaxim.blogsky.com
ثبت نام در جایزه 800 دلاری و 3000 دلاری
http://www.clickwoman.blogsky.com
زنان کلیکی
http://www.mamno-13.blogsky.com
ورود 13- ممنوع
خلاصه از هر در ی سخنی دیگه
ولی خوب می تونی مطالبو و موضوعاتو با هم جفتو و جور کنی .
تونستی اونورا هم بیا .
پس کلا چشات هیچ جا رونمی بینه دیگه.
سلام اخوی. ما زنده و مرده‌مان یکی است، شما که همیشه زنده‌ای و بلدی زندگی کنی، چرا شب و روز را به جان هم انداخته‌ای؟
ولا به عشق تو اینجوریه که شب و روز مون به هم خورده
یاد گرفته ایم که در روشنایی چشمان خود را ببندیم و بخوابیم .
و در تاریکی........
563 روز گذشت !
563 روز از آن روزی که در Cellblog نوشتیم :
"تمرینی برای پذیرش تنوع ،تکثر، متفاوت دیدن و احترام به تفاوت ها"
563 روز از روزی که نمی دانستیم برای پذیرش تنوع ،تکثر،متفاوت دیدن و احترام به تفاوتها 563 روز نیاز است ؛
و امروز در نوشته های پیشین تنها "مرداد1385" و "شهریور 1385" را به نظاره می نشینم که چه دهشتبار گسستگی پیوندهای نویسندگان Cellblog را به رخ می کشد0
و آن علامت سؤال آخردر اول شهریور که چه بی تابانه اخطار را به همگی مان اخطار می کرد و ما نمی دیدیم و یا می دیدیدم و دم برنمی آوردیم0
شاید باید 563 روز می گذشت تا بفهمیم :
که این ماییم که به روزگار رسمیت می بخشیم !
که چه خوب است دستانمان افتاده ای را بلند کند !
که بدانیم به هرکه رو کنیم پشتمان به دیگری ست !
که بدانیم یک سوزن به خود تا یک جوال دوز به دیگران !
که نشانی نامه را ننویسیم ، باشد که خیالش بیاید !
که روزگار صرف بستن دل به این و کندن دل از آن می گذرد !
که یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست !
که برای پرواز هیچ گاه دیر نیست !
که چشم هایمان را بشوییم و جور دیگر ببینیم !
که هرجا بابونه ای دیدیم به یاد آنکه دوستش داریم ببوئیمش !
که چه حرفهاست در دل برای گفتن !
و اینکه با دوسلام و تنها با دو سلام زندگی را بار دیگر آغاز کنیم و نگوییم که چرا تنهاییم !
و کلام آخر اینکه :
از امروز Cellblog کلاس تمرین خود را برای پذیرش تنوع ، تکثر ، متفاوت دیدن و احترام به تفاوتها پس از 563 روز از نو می گشاید و از شما نویسندگان عزیز ، باری دیگر برای حضور در این محفل دعوت به عمل می آورد0
000000000000000000000000000000000000000000000000با سپاس
0000000000000000000000000000000000000000000000مدیریت Cellblog
salam dost aziz va Gol khobi wblaget ghashang bood va jaleb tonesty be man sar bezan va az barname haye yaho 8 final Estefadeh kon va be dostanet moarefy kon montazeret hastam
khosh hal shodam
behshad
bye
من که نفهمیدم/ هر چی دادی برا خودت!
چطوری برادر؟